کاروانسرای تاریخی میراحمد در میان اهالی این روستا شناخته شده است، کاروانسرایی که حالا به زیر آب رفته و چیزی از آن جز خاطره‌ای برای اهالی باقی نمانده است. البته این کارونسرا تنها یکی از صدها اثر تاریخی این منطقه‌ است که به سبب آبگیری مخزن سد کارون ۳ و به زیر آب رفتن ۶۸ روستا به تاریخ پیوسته‌ است. هژیر کیانی که پیش از این یکی از کارشناس میراث این منطقه بوده است، می‌گوید: «پیش از آبگیری سد ۱۱۰ اثر باستانی این منطقه را با مشخصات یو تی ام و جی پی اس ثبت کردیم که شاید آیندگان با باستان‌شناسی و غواصی زیر آب بتوانند تحقیقاتی درباره آنها انجام دهند. این بناهای تاریخی غرق شده در آب شامل کاروانسرا، پل‌های تاریخی، گورسنگ‌ها و شیرسنگ‌های بختیاری‌ بودند که در ایران بی‌نظیر است.» او به غارهایی متعلق به دوران پارینه سنگی اشاره می‌کند که امروز در آب غرق شده‌‌اند. این فعال محیط زیست می‌گوید: «بیش از ۳۵ غار که سکونتگاه انسان‌ها بودند در این منطقه توسط باستان‌شناسان گروه نجات شناسایی شدند، تحقیقات زیادی در این زمینه انجام شد که در سکوت آن زمان به فراموشی سپرده شد.»

اما تنها میراث تاریخی این روستاها قربانی سد سازی نشدند. کیانی می‌گوید: «بیش از ۱۰۰ هزار اصله درخت بلوط برای آبگیری سد کارون ۳ از دست دادیم که روایت آقای محمود رحمانی، مستند ساز و فیلم مادرم بلوط این جنایت محیط زیستی را به نمایش برآورده‌اند.»